El procés

Bé, penso que ja toca escriure un article en català. Com que ja n’havia fet un en gallec, em semblava que calia fer-ne un en català també. Se m’ha complicat una miqueta, però. Tot i que m’encanta la llengua, i miro d’aprendre’n tot el que pugui, per tal de no cometre cap falta, continuo sense trobar-me gaire còmode a l’hora de parlar o escriure en català. Suposo que hi deu haver molts catalanoparlants que no cuiden pas la llengua i que per això, no caldria que m’hi capfiqui tant, però

Werbung

Miña Galicia

Es miña porque conseguiches entrar na miña alma e até hoxe ficaches nela. Ás veces síntote tan miña, que até me doe non terte cerquiña e comezo a dubidar de min. Como é posíbel sentir tanto unha terra que non te viu nen nacer, nen medrar e coa que non estás unido nen por familia nen por traballo? Quen me escoite falar desta terra, pensará que son un tolo. E talvez o sexa. Mais, como non ía sentirte miña? Se xa me namoraches o día que pisei por primeira vez o teu húmido chan!